NI HAO!

Haha ohjee ik begin al te wennen! Toch wel vrij snel mijn eerste blogje, vind het toch wel heel leuk om jullie allemaal op de hoogte te houden. Dus bij deze, een overzichtje van mijn reis en eerste dagen in Macau!

21 Augustus 2011 was het eindelijk zo ver, om half 7 al de auto in gejumpt om van Hoogezand naar Veendam te crossen en m'n paps op te halen. Met z'n allen hebben we de weg naar Schiphol gevonden, waar we na een relaxte brunch met het uitzicht op vertrekkende vliegtuigen uiteindelijk toch afscheid moesten nemen. Wat ga ik jullie missen lieve mensen! Anke en ik besloten het afscheid niet te langdradig te maken, dan wordt het alleen maar moeilijker =( dus na het inchecken van de koffers hebben wegoed afscheid genomen en toen zijn we meteen doorgelopen naar de check-in. Eenmaal bij de gate ging de tijd ook heel snel! We hebben nog even een boekje en tijdschriften gekocht en toen konden we meteen doorlopen om te boarden. Eenmaal binnen kon ik gelukkig nog even snel bellen met m'n ouders, zusje en mannetje, toch wel even fijn haha! Maar stiekem zat m'n hoofd al helemaal in Macau. Eindelijk kon ik dan gaan zien hoever ik er naast zat met mijn verbeelding, want de afgelopen maanden ben ik alleen maar bezig geweest met hoe het me zou verlopen, hoe het appartement zou zijn, de mensen, de studie, de sfeer etcetera. Maar straks niet meer! Straks zat ik in het vliegtuig en zou ik er binnen no time zijn, I was excited!

Naar Moscow

De eerste vlucht ging richting Moscow, uitgezwaaid door m'n vader, moeder, zusje en Hes (niet dat ik ze nog zag, maar wel leuk om te bedenken dat ze er nog stonden) ging ik vol goede moed op pad, de wijde wereld in!
Na een heerlijke lunch waar ik de aardappeltjes maar van het vlees heb gescheiden, de salade op een minibroodje heb gegooid in plaats van te combineren met vis, een reddende engel van Russisch-Hollandische afkomst heb ontmoet (straks meer!) en zo'n 3 uur later kwamen we aan in Rusland rond half 7 (Russische tijd) met een beetje stress. Om half 8 moesten we al boarden voor onze volgende vlucht! Alle slurfjes waren bezetop het vliegveld, en omdat het regende -en die lieve lieve Russen hun passagiers natuurlijk niet soaked op het vliegveld willen laten aankomen- werd er een bus voor ons geregeld. Daar moesten we natuurlijk even op wachten, maar na 20 minuten hadden we dan toch eindelijk vol trots ons eigen mini-spotje in de bus veroverd. Bijna net zo vrolijk als wij tufte het busje naar zijn bestemming. Beetje jammer dat -eenmaal aangekomen- het busje zijn deurtjes nog zo'n kwartier ijverig gesloten hield. Toen deze eindelijk opengingen konden we toch wel spreken van een lichtelijke stress-toestand.

Eenmaal binnen kwamen we terecht in een complete chaos van mensen en wachtrijen met onmogelijk leesbare tekens. Gelukkig (en nu komt de reddende engel van Russisch-Hollandse afkomst weer in beeld) was de man die naast ons zat op de hoogte van onze noodtoestand en had deze voor ons nagevraagd waar wij heen moesten om door te vliegen naar HongKong. WATeen kanjer! We zijn hem vandaag de dag nog steeds dankbaar!
Snel de trap op gerend zag ik een schouwspel bij de paspoort en ticketcontrole van een Chinese familie en een Russische vrouw, welke absoluut geen Engels wilde spreken. De Chinese man keek nog even om naar ons, en trok echt zo'n gezicht, waardoor ik -natuurlijk- even moest grinniken. Anke corrigeerde me snel, en zei dat ik écht niet moest gaan lachen hier. Na mijn ervaring van slechts enkele minuten met de Russen, geloof ik dat ze 100% gelijk had. Wát een norse mensen zijn dat zeg!
Anyways, we konden gelukkig snel doorlopen en gooiden bij de douane snel alles op de band (schoenen uit -TJEUMPIE wat een stinkvoeten hebben sommige mensen na zo'n kort reisje zeg! en dan bedoel ik natuurlijk niet mezelf, grapjassen!) snel door het poortje gehuppeld en na het verzamelen van de spullen dat hokje uitgerend. De klok gaf aan dat we gelukkig nog 20 minuten hadden! Dus gingen we nog even wat parfumerieën langs. Er zat me echter wat dwars aan het totaalplaatje van Anke, er klopte iets niet! 3x raden, haar handbagage-koffertje stond nog bij de douane. Snelteruggerend en gelukkig kon ze hem nog gewoon meenemen. Geluk! Na even snel een broodje gekocht te hebben zijn we gaan boarden.

Naar HongKong

Luxe! Niemand mag van mij meer zeuren over Aeroflot. Met een tv-tje (met series such as 'Friends', 'Desperate Housewives' en de állernieuwste films, zélfs de Russische en Chinese voorraad!), kussentje, deken, het kunnen zien van alles wat er onder het vliegtuig afspeeld tijdens het landen en opstijgen en het constant kunnen volgen van de route, hoogte, en nog veel meer, is Aeroflot echt geen slechte vliegtuigmaatschappij (meer, vroeger was het namelijk wel een horrormaatschappij, wat ik uit verhalen op forums kon opmaken).

9uur is helaas toch best wel lang. Na het eten, kletsen en alle verhaaltjes in m'n boekje gelezen te hebben (superlief jongens, echt zo erg bedankt! Weet niet wat ik verwacht had, maar met zoveel liefde in al die berichtjes kreeg ik toch een beetje kriebeltjes in m'n buik. Beetje een teleurstelling toen ik erachter kwam dat dat gewoon 'vliegtuig-buikpijn' was. Had ik ook al last van op weg naar Zweden, en nu dus weer =(, but still, love you guys! THANKS!) en zelfs nog een heel stuk van Big Momma 2 gezien te hebben, ben ik toch maar gaan slapen rondmiddernacht ofzo Russische tijd dus (10 uur bij jullie,4 uur in HongKong.) Helaas ging het licht 3 uur later al weer aan, wie slaapt er nou 3 uur?! Maar alle Chinezen om ons heen leken er geen last van te hebben. Trust me, die slapen op de raarste plekken, anytime anywhere! Ben snel onder m'n plaid gedoken en heb nog wat verder geslapen. Na een tijdje toch steeds stiekem wat naar buiten gekeken (de luikjes moesten nog wel dicht blijven) en wat meegepikt van het prachtige landschap van China. Steden, bergen, meren, bossen en weet ik veel wat meer heb ik allemaal onder me langs zien glijden.

Om 10 uur kwamen we aan op HongKong airport. De weg naar de Ferry to Macau was makkelijk te vinden en we hebben meteen even een ticket geboekt, bagage doorgeboekt zodat ook deze in Macau zou aankomen, tegelijk met ons. Eindelijk de tijd gehad om Chineesjes te kijken terwijl we daar een uurtje zaten te wachten op ons bootje. Leuk hoor! En de eerste kindjes begonnen al te staren haha (zelfs met m'n bruine haar jongens, hopeloos toch =P).
Om kwart voor 11 konden we boarden voor de Ferry, toen het kwart voor was en we zo'n beetje die kant op wilden gaan, kwam er een gehaaste Chinese man op ons afrennen (heb nog steeds de neiging om mannetje te zeggen stiekem, ze zijn hier allemaal zo iel en schattig!). Hij melde ons dat de Ferry op ons lag te wachten, solly meneel! Dus wij snel die kant op, samen met de beste man. Kwam er ineens een vrouw op ons afrennen, of wij Anna (anke) en Rose waren, want onze bagage stond nog in Moscou en zou morgen bezorgd worden rond ongeveer dezelfde tijd als dat het nu (toen dus 11u 'smorgens) was. HUH WAT? Repeat please? Dat was even schrikken! Alles afgehandeld en ze zouden dus op school bezorgd worden, want we hadden geen adres van ons appartement om op te geven, omdat we die pas in Macau zouden krijgen. Omdat die beste man er nog steeds naast stond te trippelen van ongeduld hebben we het maar snel afgehandeld en zijn toen met hem meegegaan. Eenmaal alle trappen af konden we een onbemande metro oproepen, deze bracht ons met een noodvaart naar de Ferry (vroeg me stiekem af of dat trippelende Chineesje hem bestuurde, om ons maar op tijd bij de boot te krijgen haha!) waardoor ik zo nu en dan m'n evenwicht verloor in de bochten (zag er vast grappig uit). Van de metro naar de Ferry kreeg ik de eerste klap van hitte. Binnen is alles echter best koud -meestal 18 graden- door de airco's die hier echt razend populair zijn, dus lang voelde ik het niet.

Bij de Ferry konden we snel naar binnen en zijn we ook maar meteen gaan pitten, wat waren wij gebroken! Toen we na een uur aankwamen op Macau kreeg ik dan toch eindelijk de hittegolf over me heen, plakplak druppeldruppel! Stel je zo'n tropische tuin in een dierentuin voor terwijl je er in rond huppelt (niet rennen, echt huppelen hoor, anders zou ik overdrijven) en dan weet je ongeveer hoe m'n blanke Hollandische huidje ineens omhelst (en soms gekilled) word door dit klimaat.

Eenmaal op Macau moesten we nog een papiertje inleveren zodat we hier als tourist mogen zijn, school regelt de komende maand ons visum zodat we 4 maand kunnen blijven. Maar seriously, wat een moeite hebben wij gedaan voor zo'n klein PIEP-papiertje! Dik 3 uur in de wachtrij gestaan met een temperatuur van 29 graden en een luchtvochtigheid van 72% (zie foto-album!) met volgens mij wel meer dan 1000 mensen die dicht op elkaar gepropt staan. Nog maar niet te spreken over de chinezen die voordringen en op je hakken gaan staan. Was dan natuurlijk ook geen wonder dat we om de haverklap een soort Chinese waterval van obviously scheldwoorden vanuit een of andere hoek hoorden komen, want daar stonden weer mensen te bekvechten (of soms echt te vechten).

EINDELIJK waren we binnen, en dat is dan toch wel echt een opluchting hoor, de sfeer verbeterde meteen drastisch haha! Snel op zoek gegaan naar een taxi, en van daaruit naar school. Daar stond gelukkig een meisje op ons te wachten die ons zonder treuzelen naar het appartement bracht, en ook zonder klagen vrij snel weer wegging (thank you sweet little Chinese girl!) Balend dat we onze koffers nog niet hadden, zijn we maar gaan douchen met de weinige dingen die we hadden. Zo heb ik me voor het eerst in m'n leven afgedroogd met een washandje -geen aanrader-. Na zoveel pech en drama hadden we toch wel even onze laptops nodig met alle sociale activiteiten. We hebben besloten meteen boodschappen te gaan doen. Vrij snel hadden we de local supermarket gevonden en hebben we de basics -denk: wasmiddel, afwasmiddel, wc reiniger, douchegel, voedsel- gekocht en zijn we anderhalf uur later en zo'n 44 euro lichter weer naar het appartement gegaan, waar Anke al vrij snel ging slapen en ik na een uur Chinese tv (Yes: ze hebben fashion tv, news, sports en hasjakjamja's castle - feel free to correct me) de dag ook maar tot een einde riep.

Macau life

Stijf van het slapen op een überdun matrasje die op een houten plank gelegd is, werd ik om 12 uur wakker gemaakt door Anke. Deze was net gebeld door de HongKong blabla maatschappij die voor onze koffers zou zorgen! YES! De koffers zouden voor 5PM bezorgd worden. Snel gedouched en een broodje gegeten (jep dat hebben ze hier, al is het heel weinig en relatief erg duur) met Philadelphia (YES) en komkommer (DUH) en naar school gelopen, welke ongeveer 10 minuutjes lopen bij ons appartement vandaan ligt. Daar hebben we de hele middag gezeten, vanaf ongeveer half 2 tot ik denk wel half 7. Wat een lange zit, again! Maar we hebben het overleefd en meteen gebruik gemaakt van de studenten die daar oefenen voor hun Hotel-Management opleiding in Hospitality (gastvrijheid), door veel informatie te vragen over Macau, ons appartement, telefoonnummers en de locatie van het centrum en dergelijke.
Net toen het meisje ons op de hoogte stellen van het sluiten van al die services op HongKong airport, werden onze koffers bezorgd! OH mensjes ik kon wel huilen, wat was ik blij! Is toch wel belangrijk om je ergens thuis te voelen, comfort-materialistische dingetjes en je eigen spulletjes.

Trots met onze koffer naar huis gehobbeld (ging niet echt sexy geloof ik, waren lekker veel heuvels en kuiltjes, laat staan de nog niet getelde hoeveelheid trappen die we op moesten), en eindelijk met een handoek kunnen douchen! Nog even de laptop aangesloten en snel op facebook gekoekeloerd en toen zijn we samen op pad gegaan om een lekker Chinees/veggie restaurantje te vinden. Snel een taxi ingestapt, waar we net zo snel weer uitstapten omdat de arme man nog niet eens 'Centre' begreep. Ben meteen teruggelopen naar het appartement om mijn translations boekje te halen (HESLEY, I love you to death en je hebt m'n leven meteen al gered op de 2e dag hier, daar heb je toch echt wel even een regeltje in m'n blog voor verdiend! Dikke kus) Eenmaal weer beneden zocht ik Anke weer op en besloten we toch maar gewoon te gaan lopen. Het eerste restaurant had wel 2 kleine veggie dingetjes, maar Anke was ervan overtuigd dat we nog wel verder konden kijken. Verderop in de straat hing ineens een bord met 'Centro'. Domme taxichauffeur -.- dat zie je toch wel hangen als je altijd in de stad rijd? Anyways, we zijn lekker doorgelopen en in minder dan een kwartier waren we in het centrum van de stad. Na wat spontane bochtjes en het kruisen van zebrapaden (die niet zo werken als in Nederland,hier ga je gewoon staan wachten totdat je überhaupt een keer de kans krijgt om over te steken of je leert gewoon brutaal te zijn en pakt je kans zodra het kan) kwamen we uit bij een leuk restaurantje, waar we echt HEERLIJK te eten kregen! (zie fotoalbum) In totaal hebben we maarliefst 5 euro per persoon aan het voedsel uitgegeven, absurd, maar dat maakt het eten des te lekkerder, voor ons zuinige Hollanda's haha!

We hebben daarna nog lekker door de stad geslenterd en een heel mooi plein tegengekomen. (Zeker even kijken in het fotoalbum!) De mensen hier gaan gewoon gezellig staan handballen, voetballen met een of ander Chinees pluimpje (denk aan een badmintonshuttle) en ze beoefenen zelfs vechtsporten op dit plein! ZO geweldig, echt een heerlijk sfeertje hangt hier in de stad! En het wordt ook gewoon niet koud he, zelfs 'savonds moet je er niet aan dénken een vestje aan te trekken. Alleen als je langs de winkels loopt krijg je de bibbers, die airco's zijn echt gevaaaarlijk haha!

Na dit heeeerlijke eerste echte avondje in Macau zitten we alweer een tijdje in het appartement, net samen even wat chippies gegeten en de koffers uitgepakt, moet 't nog een beetje afmaken en dan laat ik binnenkort even wat foto's zien jongens! Zit hier goed in ieder geval, behalve m'n matras dan, dus als iemand nog eentje over heeft? Het is hier ondertussen al bijna 1 uur 'snachts en ik geloof dat ik me qua bioritme al helemaal heb aangepast, m'n oogjes willen al best graag gesloten worden. Morgen moet ik om half 10 alweer op school zijn voor het begin van de introweek, welke iedere dag van ongeveer 9:00 tot 17:00 duurt. Ben benieuwd! We hebben vandaag al 2 Oostenrijkse meisjes ontmoet terwijl we wachtten op onze koffers bij de receptie, en hebben goede hoop voor een leuke group of internationals!

Lieve mensen, een lange eerste blog, hoop dat ik jullie allemaal een beetje gerustgesteld heb, China is écht niet zo eng als jullie allemaal denken hoor! Ga echter niet naar Rusland, want daar was ik de hele tijd doodsbang. More info will come soon!! Heeeele biggie luchthuggie uit Macau (het is hier immers te warm om jullie écht te gaan huggen).

Liefs, Rose