Ondertussen bivakkeren we al weer in ons tweede  hostel in Hong Kong, maar ervaringen zijn er om gedeeld te worden en daarom dus alsnog een verhaal over onze tijd in dromenland: 6 dagen in Yangshuo. Yangshuo is een klein dorpje dat vroeger leefde van de visserij, en een dik uurtje bij de grote stad Guilin vandaan ligt. Guilin is een stad, maar ook een gebied in de Guanxi province die bekend staat om de bovennatuurlijk mooie karstlandschappen. En waar wij eerst onze pijlen op Guilin gericht hadden hebben we die lastminute nog verschoven naar Yangshuo, op aanraden van vrienden uit Macau en door de geweldig mooie en vooral ook overtuigende Google afbeeldingen haha!  Waar Guilin een grote stad is, is Yangshuo dat dus niet en meteen na aankomst (na de lange reis van dik 16uur die ik in mijn vorige blog beschreef) werd ons dat al duidelijk. Een klein stadje grijnsde ons tegemoet - omdat ons nog niet meteen duidelijk was waar het hostel was werden we via de telefoon geholpen door het "meisje achter de balie" van ons hostel: How Flower's! Waarop we relaxed langs de winkeltjes liepen op zoek naar de aanwijzingen die ons gegeven waren. Een verkoopster glimlachte nog even vrolijk toen ik op een stilsta-moment even meedanste op het nummer "dragostea din tei" die op vol volume uit haar winkel galmde, en nadat we de onschuldige ingang van de markt met stapels vruchtjes voorbij waren hadden we eigenlijk vrij snel het hostel gevonden.  Mooie kamer, ensuite badkamer (goed begin na de gedeelde douches in het San Va hostel in Macau) en vrolijke kleuren. De mensen van het hostel waren geweldig behulpzaam met het uitzoeken van dingen en het "meisje achter de balie" had ons meteen na aankomst in Guilin al gered van de torenhoge en valse prijzen van het reisbureau op het treinstation, dat arme kind heeft daarna wel de huid volgescholden gekregen door mevrouw de reis organisator - die vond haar prijzen wel eerlijk want ze bood hooooge kwaliteit, wat volgens haar dus inhield dat je omgerekend €5,- moest betalen voor een busreis die je (zij het na een korte onderhandeling) zelf voor €1,80 kunt fixen. Als ik het zo schrijf denk ik ook: goh dat verschil is niet eens zo groot, maar je kunt er voor het totale plaatje even bij bedenken dat je hier voor €2,- a €3,- euro een volledige maaltijd voor je neus hebt staan.  Na aankomst hebben we eerst een flinke powernap gedaan, waarop we tegen het einde van de middag het dorpje gingen verkennen.  Die middag kreeg ik de kans om een roofvogel vast te houden, wat een ervaring! Zo'n beest is loeizwaar en je voelt gewoon die sterke klauwen die zich om je arm vastklemmen, maar hij was zooooo mooi! Geweldig, snel verder gelopen langs het enorme scala aan touristenproducten da Yangshuo aanbied. Overal stonden kraampjes, winkeltjes waar handgemaakte kleedjes, poncho's, kunst of eetstokjes verkocht werden en we voelden ons er eigenlijk meteen wel thuis. Heerlijke sfeer op straat en hoewel er erg aangedrongen wordt dat je wat koopt kunnen de mensen ook nog wel lachen als je ze met een smoesje of grapje afwijst.  Ook kwamen we nog een fluitenverkoper tegen, die meermaals even duidelijk vermelde dat hij 'famous' was, waarop hij een hele collectie met hem en blanke touristen uit de kast trok. Wel bijzonder is dat hij me een fluit gaf en me leerde hoe hem te bespelen, ahhh krijg er weer kriebels van als ik eraan terug denk! Het olijke mannetje bleef ons ook nog een tijdje achtervolgen, omdat hij toch echt wilde dat ik een fluit mee naar huis zou nemen haha geweldig. Als we ergens stil stonden en even om ons heen keken dook hij altijd wel weer op, met een huge grijns op zijn gezicht om meteen weer zijn verkooppraatje te starten haha, geweldig! In de avond hebben we de zoektocht naar het in de lonely planet vermelde vegetarische restaurant. Daar kregen we door een meisje een privekamer toegewezen - een vierkante kamer met van die houten bankjes met kussens erop, waar je dan in kleermakerszit op kunt gaan zitten om van je eten te genieten. Geweldig mooi en het eten was echt geweldig! Op aanraden van dat meisje ook maar een pot Osmanthusthee genomen, gemaakt van gedroogde bloemetjes uit Guilin jommiejommie we have a favourite!  Wat we verder precies wanneer hebben gedaan in Yangshuo weet ik al helrmaal niet meer, dus ik ga jullie nu gewoon lekker lukraak verhalen vertellen die ons het meest zijn bijgebleven! Zoals in vele reisgidsen, gesprekken met vrienden en uit de adviezen op internet omhoogkwam zijn ook wij gevallen voor een fietstocht door het landschap van Yangshuo. En oh mijn god wat is dat mooi!  We hebben een paar uur gefietst (na natuurlijk 1x de verkeerde kant op gefietst te zijn, om vervolgens onze touristische attractie te laten voor wat het is en gewoon zonder kaart zomaar een stuk ergens heen te fietsen) over de gele landweggetjes die langs kleine dorpjes lopen, we hebben mini plantages gezien en wagentjes die bijna bezweken onder het gewicht van alle goederen die naar de stad gebracht werden. We zijn nagezwaaid door oude omatjes, die snel hun kleinkinderen erbij trokken om die te laten zien dat er mensen zijn die zo bleek als ik zijn haha :p zijn nagerend door zwerfhonden, duizenden keren ontkomen aan verkooptrucs, Hesley heeft nog even met de locals 'ge-bond' door toch nog maar een keer de kaart er bij te trekken op zoek naar onze touristische attractie, we hebben bovennatuurlijk mooie landschappen gezien en zijn uiteindelijk op een rots met uitzicht op een oud huisje omringt door graasweide en koeien neergeploft om de meegebrachte cakejes en broodjes te nuttigen. Geweldige ervaring en zeker een die meegaat in het boekje met droomervaringen!  Iedere avond komen de mensen samen in het parkje, om samen op Chinese muziek met een lekkere beat te dansen. De een geeft les, de ander volgt, en dit vormt een totaalplaatje wat voor ons toch wel heel bijzonder is. Stellen die samen dansen, mensen die Tai Chi beoefenen, Chinese dans doen of stiekem op de achtergrond gewoon een beetje meeswingen. Maar niet alleen 's nachts komen ze samen, ook overdag wordt er flink gesocialized in het park. Voor ons erg mooi om te zien dat eigenlijk niemand alleen is, vaak zagen we iemand die alleen kwam gewoon gezellig bij een groepje mensen gaan staan kletsen, zingen, dansen of gokken.  Ook hebben we uiteindelijk toch nog een bamboeraft gedaan! Via ons hostel hebben wij voor 160 yuan een privebootje gehuurd om in ongeveer 2 uur over het mooiste gedeelte van de rivier te gaan. Toch wel beter dan de 250 die mevrouw van het Guilin treinstation ervoor vroeg, die ik in het begin al even had geïntroduceerd. In de bus op weg naar ons bootje zagen we al geweldige landschappen, we kwamen langs allerlei dorpjes waar weer een handjevol mensen de bus ingelokt werd en uiteindelijk stapten ineens 2 backpackende canadese meiden in, waarvan een echt een spring in het veld - meteen naast de chauffeur op de voorbank jumpte en gewoon VLOEIEND chinees begon te praten! Waren wij met onze beperkte kennis (die we in Beijing hopen uit te breiden) toch wel even flink van onder de indruk. De rest van de reis ging met hard gelach en gegiebel vanaf de voorbank en het gebruikelijke gehobbel over de weg.  Eenmaal aangekomen bij de bamboorafts werden we meteen bestookt door oude kromlopende vrouwtjes die ons houten eendjes, pinda's of zogenaamd antieke muntstukken uit een of andere Dynastie. Snel ons hostel gebeld om te melden dat we waren aangekomen en dat we wel opgehaald wilden worden. Toen er een klein vrouwtje aankwam die ons tussen het gemompel van de verkoopvrouwtjes door probeerde uit te leggen (in het Mandarijns dus, ja) dat zij door ons hostel gestuurd was, vertrouwden we dat natuurlijk niet meteen, maar na een belletje met het hostel bleek dat het oke was en toen zijn we haar toch maar gevolgd haha.  De bamboe tocht was echt fenomenaal geweldig betoverend ontroerend mooi. Wat een landschappen, we hebben filmpjes en foto's gemaakt maar het is haast onmogelijk om zoiets net zo mooi te laten overkomen als dat het is als je het in werkelijkheid ziet terwijl je met z'n tweetjes op een bootje zit, de wind langs je heen voelt glijden en alles in prachtige herfstkleuren om je heen voorbij ziet gaan.  Onze privekapitein zette ons rond 2 uur af in het stadje Xingping, waar we volgens de jongen achter de balie in het hostel konden rondhangen tot een uur of 6 om de laatste bus naar Yangshuo terug te pakken. We werden praktisch uit het bootje getild door een vrouwtje dat ons voor 60 yuan wel naar het busstation van Xingping wilde brengen, uiteindelijk zijn we toch maar ingestapt - voor een flink wat lager tarief: 10 yuan, en dat is eigenlijk nog te veel!  In het kleine golfachtige karretje zagen we al snel dat Xingping niet een stadje was waar je nog even 4 uur rondslentert. Eigenlijk wilden we meteen wel de bus instappen, maar zijn gelukkig toch nog even een blokje om gelopen. Ineens zagen we een klein landweggetje, en op de een of andere manier zag het er wel verleidelijk uit! Met z'n tweetjes zijn we het paadje afgelopen, op zoek naar avontuur.  Het paadje leed ons naar een plekje dat flink wat decades terug in de tijd leek te liggen, we kwamen terecht in een landschap waar een kromlopend mannetje z'n koe aan het uitlaten was, rustig slenterend over het gras - het kalfje dat er stiekem vandoor huppelde om aan de andere kant van het water van het versere gras te eten. Een enorme koe met een kalfje dat ons meteen al in de gaten hield, oude huisjes die de kleurrige was buiten hadden hangen, geweldig om te zien! Maaaarrrr toen we verder liepen kwam er ineens een manke man aangelopen die de koeien naar een ander stukje gras stuurde. De enorme mama-koe vond ons ineens een stoorzender tijdens haar rustige huppeltje naar het nieuwe stukje gras en ineens hadden we een reuzekoe voor onze neus staan, op minder dan 2 meter afstand. Rustig blijven staan en jezelf groot maken! Leek een stem van de survivors op Discovery Channel me toe te roepen haha :p uiteindelijk liep het beest verder, maar wij bleven nog wel even met een brok in onze keel en een flinke adrenalinekick achter. Toen we nog even verder liepen richting de huisjes hoorden we ineens een waakhond, en al snel kregen we door dat hij ons als prooi zag. Wederom zijn we kalm gebleven, van de buitenkant dan natuurlijk. Rustig liepen we haastig terug naar het bruggetje gemaakt van zakken gevuld met steentjes, en toen we eenmaal veilig aan de overkant waren vonden we het allemaal wel weer spannend genoeg geweest en zijn we maar snel richting de bus gegaan haha, maar wel geweldig om meegemaakt te hebben, besef je je ineens hoe krachtig zo'n koe eigenlijk is als het jij tegen hem is zonder touwen die hem tegenhouden. Spannend hoor! Ook hebben we nog de moed bij elkaar verzameld om eens verder te kijken dan die lekkere vruchtjes bij de ingang van het marktje, en zijn naar binnen gegaan. De eerste hal was geweldig, huuuuge stukken fruit, vissen in plastic bakken met een waterpompje dat ze nog enkele momenten langer in leven moest houden. Eenmaal aan het einde van de hal zagen we een ingang naar een tweede hal, dus natuurlijk ook die kant nog maar even opgegaan. Wat we daar zagen was meteen een stuk minder gezellig: een hele hal vol met dood. Opgehangen honden, kop er nog aan, kippen, eenden, vissen, vers bloed, opgedroogd bloed, een overheersend geluid van een zaag om door de botten van dieren te zagen, zodat de dieren gewoon in hompen verkocht kunnen worden. Gruwelijk om te zien, maar ik vond zelf dat ik het wel moest zien. En eigenlijk was het zien zo erg nog niet, vergeleken bij de geur. Die geur ben ik zo snel mogelijk vergeten maar hoe het me deed voelen zal me altijd bijblijven. Een beetje in shock liep ik het marktje weer uit. Hes kon er beter tegen maar vond het ook niet nice om hondjes te zien zeg maar.  Het gruwelijkste was dat onze hostelkamer naast de straat van het marktje zat, waardoor het kwam dat we af en toe dieren geslacht, of gemarteld hoorden worden. De geluiden die we hoorden, deed het overkomen alsof de dieren gemarteld werden. Kreten van pijn en leed. Het geluid van een langzaam pijnlijk stervend dier, zijn echt geluiden die je bijblijven en we vonden het allebei verschrikkelijk om te horen.  Om onze lijst met avonturen nog even positief af te sluiten: we zijn ook nog naar de beroemde show geweest in Yangshuo, gecreëerd door de man die ook de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Beijing heeft gemaakt. Deze show vond plaats op een enorme locatie, en de hele omgeving is ervoor gebruikt. Het decor zijn de karstbergen en de Li River, en de acteurs zijn meer dan 600 mensen uit het dorpje. We begrepen het verhaal natuurlijk niet helemaal, maar het was wel bijzonder om de show te zien, op zo'n enorme locatie, in de open lucht en met geweldige effecten en muziek. Weer eentje om af te strepen! De laatste avond hebben we gevierd met een heerlijk diner in een restaurant waar we weer met puur toeval terechtkwamen. Heerlijk gegeten, en ik wilde ons Yangshuo avontuur nog wel afsluiten met een lekkere cocktail. Na even dubben besloot ik de Home Made cocktail te nemen. Dat heb ik geweten. Vanaf dat moment ben ik echt ziek geweest, alweer! Midden in de nacht schrok ik wakker en heb ik alles eruit gegooid om de rest van de nacht op de wc door te brengen. Ook de dag erna was ik ziek, gelukkig hielpen de diarreepilletjes van hes wat en hoefden we niet meteen te gaan reizen. Hes heeft onze koffers ingepakt en de kamer opgeruimd en na het uitchecken ben ik in een hoekje van het hostel op de bank geploft, terwijl Hes op zoek ging naar een kantoortje om de tickets te kopen voor onze treinrit van Guilin naar Shenzen (een stad naast Hong Kong, in Mainland China). Liters water en urenlang slaap verder kwam het meisje van achter de balie nog even langs om ons een kerstcadeautje te geven: minisinaasappeltjes, deze eet je met schil en al op! En smaakt verder gewoon hetzelfde. Wel erg leuk om een keer te proeven want we liepen er eigenlijk iedere keer voorbij als we langs het marktje liepen. Terwijl ik Hes zag smikkelen moest ik zelf nog even wachten, had eigenlijk helemaal geen trek meer sinds ik ziek geworden was, maar heb uiteindelijk in Hong Kong nog eentje gehad, Hes had ze in een tissue gewikkeld en meegenomen, nomnom! Eenmaal 6uur was het dan eindelijk tijd om die kant op te gaan. Hele relaxte reis gehad, wederom in een nachttrein! De volgende dag kwamen we om half 11 aan in Shenzen, vanwaar we de bus naar Hong Kong al snel hadden gevonden. Terugblikkend vanaf mijn bedje in ons laatste hostel in Hong Kong was Yangshuo echt een droom, geweldig mooie reis en heerlijk begin van onze vaklantie samen!